11 t/m 15 februari Mathura en Agra en van Agra naar Kannauj via Mainpuri



11 februari van Palwal naar Mathura  86 km

Mathura

Na een rustig ritje kom ik in Mathura aan, dit is de geboorteplaats van Hare Krishna. Mathura is oud stadje en bezaaid met tempels, maar natuurlijk ook met koeienstront en alle uitwerpselen van de dieren die hier vrij spel hebben. Vooral apen hebben het hier goed, je ziet ze overal. Met bootjes kun je de rivier op en overal kun je spullen kopen, die geofferd kunnen worden. De rivieroever ligt vol met oranje bloemen. Hotel Agra blijkt een prima stek te zijn, mooie tegelvloeren, oude meubeltjes en erg aardig personeel.

Snel even de stad verkennen. In de tempel mag niet worden gefilmd, ik begrijp dat wel, want de rituelen zijn nou ook niet iets wat je op straat zou vertonen. Naast mij staat een man voorover te buigen, terwijl hij zijn orenlellen beet houdt......

Nog even de Fire ceremonie bekeken, drie schalen met brandende kaarsen worden heen en weer gezwaaid terwijl klokken steeds sneller geluid worden.

Omgekeerde wereld: Apen buiten, mensen in de kooi...

 

12 februari naar Agra 64 km

Mathura heeft een fietspad

Mijn GPS brengt me keurig naar het smalle steegje van mijn hotel, waar ik op het dakterras een prachtig uitzicht heb op de Taj Mahal. Een beetje rond geslenterd, mijn blog bijgewerkt en vroeg naar bed, want een bezoek op zondag aan de Tal Mahal is niet verstandig, aan het einde van de middag staan er nog enorme rijen wachtenden.

De Taj Mahal, vanaf het dakterras van mijn hotel

Zelfs de apen genieten van het uitzicht

Vliegerende kinderen

13 februari Agra

’s Morgens om 05.15 opgestaan, want om 06.00 zou de Taj Mahal open gaan. Het blijkt 06.45 te zijn.


Ik heb het eerste ticket van de dag, stond voor in de rij. Te laat kwam ik erachter dat ik geen wisselgeld van mijn 2000 roepie heb teruggekregen, een ticket kost 1000 roepie. Ik sta inmiddels weer in een andere rij voor de poort. Bij de secorityscan wordt mijn (stuur)tas er uitgevist. Ik mag mijn aantekenboekje, mijn GPS, een rol pepermunt en mijn zaklamp niet meenemen. Ik wordt terug verwezen naar de lockerroom, mijnhotel is dichterbij, dus daar snel mijn spullen heen gebracht. Gelukkig kan ik zo door lopen als ik terug ben.

 

De Taj Mahal is prachtig, 30 jaar geleden kon je nog de tombe zelf bezoeken met heel veel edelstenen, maar dat is lang verleden tijd. Overal hoor je gidsen, die de meest spannende verhalen vertellen. N a een uurtje rondzwerven, heb ik het eigenlijk wel gezien.

 Op de terugweg loop ik toch nog even langs het loket en vraag aannde kaartverkoper of hij mij nog kent: “I”am the first customer, you didn’t give me change from 2000. Zonder veel aarzelen krijg ik mijn 1000roepie, dat is nog eens boffen en eerlijk! Na 2 ontbijtjes op een dakterras, te voet naar het fort van Agra gelopen. Onderweg wordt je tientallenkeren benaderd door riksja e tuk tuk chauffeurs en natuurlijk ook souvenirverkopers, die je van alles proberen te verkopen.

Agra fort is een enorm complex, de toenmalige heersers moeten wel schat en schatrijk zijn geweest.
Alles is rond 1640 gebouwd, ook de Taj Mahal, de Gouden eeuw dus.

Ook weer een uurtje rond gekeken en daarna naar mijn hotel, morgen weer op de fiets.

Dinsdag 14 februari van Agra naar Mainpuri 114km

Langs de snelweg wordt ik uitgezwaaid door tientallen apen, ik denk dat veel mensen eten uit de auto gooien, want dat is het enige waar ze naar op zoek zijn. Apen zijn een flinke  plaag in dit gedeelte van India.

Onderweg haal ik nog een kar in die wordt voort getrokken door een kameel, zie je ook niet elke dag.

Ik zit weer even op de Asian Highway 1, daar heb ik in Thailand, Myanmar en Manipur, Sikkim en Assam ook al opgezeten

Op een bepaald moment de snelweg verlaten en binnendoor  krijg ik weer te maken met nieuwsgierige Indiërs, waarschijnlijk zien ze zelden of nooit een toerist en zeker niet op de fiets. 

 

 

 Woensdag 15 februari van Mainpuri naar Kannauj 104km

Na 13 km kom ik weer op een hoofdweg uit het valt het me op dat ik veel brommertjes en auto's zie met mensen met oranje groene vlaggen en oranje hoedjes.

 Het blijkt dat de Modi, de Minister President een toespraak houdt in een stadje waar ik doorkom. Het wordt steeds drukker, wel rustiger qua vrachtverkeer, want dat is schijnbaar van de weg gehaald. In Gursahayganj kom ik net op tijd.

Drie grote helikopters gaan laag over het stadje om de MP af te zetten op het festival terrein. Duizenden mensen zetten het op een rennen, want niemand wil iets missen. Behalve ik dan..

De aardappelenoogst

Weer een kameel en wagen



Dn wat gluurt door mijn slaapkamerraam?