Mijn blog



Na mijn pensionering probeer ik 2x per jaar een aantal weken op fietsreis te gaan. Dit bevalt me uitstekend. Bezochte landen tot nu toe.
Europa: Nederland, België, Duitsland, Frankrijk, Spanje, Portugal, Oostenrijk, Hongarije, Roemenië, Bulgarije, Turkije, Georgië en Azerbaijan.
Azië: Iran, Pakistan, Kazachstan, Kirgizië, Uzbekistan, Tadjikistan, India, Nepal, Bangladesh, Myanmar, Thailand, Laos en Vietnam.
Afrika: Marokko, Gambia,en Senegal.
Verenigde Staten (Californië, Arizona, New Mexico, Texas, Arkansas, Louisiana, Mississippi, Alabama en Georgia)

In dit blog vindt je de verslagen van mijn fietstrips, zoals in alle blogs, het laatste verslag bovenaan het oudste onderaan.

In de rechterkolom: De routes en de links naar mijn fotoalbum




Routes 2020

dinsdag 21 februari 2017

De laatst India-etappes en Lunbini Nepal


Donderdag 16 februari van Gannauj naar Sandali 92km

 
 


Bij mijn vertrek krijg ik een mooie rode stip op mijn voorhoofd van de Hotel-Hinduvoorganger. Er staat in de lobby een fors offeraltaar. Een van de medewerkers is in het geel gekleed en staat op de luide muziek in zijn handen te klappen, geweldig.



Na een kleine 20km kom ik bij de brug over de Ganges.

Verder gaat het vandaag vooral over kleine binnendoor weggetjes naar Sandila, weer eens heel wat anders dan langs de drukke hoofdwegen.


Netjes in de rij les krijgen op de grond.



















 In Sandila is maar één hotel en bij de receptie krijg ik te horen dat het vol is: Election time. Ik trek mijn zielige gezicht maar eens even en jawel hoor, er zijn nog twee eenpersoonskamers zonder badkamer. Voor 400 roepies ben ik er blij mee.

 Vrijdag  17 februari van Sandali naar Barabanki 84 km

Om in Barabanki te komen moet je eigenlijk wel door Lucknow, de hoofdstad van de deelstaat Uttar Pradesh met ruim2 miljoen inwoners. Het verkeer is een crime, ik wordt nog gesneden door een tractor, waardoor de ophanging van een achtertas kapot gaat, gelukkig kan ik die repareren. Hopelijk houdt het boutje het.








 

In en buiten Lucknow is een pelgrimstocht gaande, jonge mannen lopen met allerlei versierde attributen naar een tempel in Ramnagar. Het is een flinke tocht van zeker 40km, sommigen lopen op de helft allang niet lekker meer. Dat is ook geen wonder op de dunne teenslippers.

In Barabanki een prima hotel gevonden net buiten de stad.

Zaterdag 18 februari van Barabanki naar Gonda 90 km

Om 07.30 vertrokken in de mist, gelukkig trok de mist snel op, flink wat snack stops gemaakt om aan te spekken, morgen een flinke rit naar Bansi en daar is maar een hotel en ik hoop dat ze niet vol zijn vanwege de verkiezingen.









 

Vandaag vaak gestopt vanwege selfies, dat overkomt me zo’n 5 tot 10x per dag. Als ik een goede bui heb stop ik even, want je wilt toch ook niet te onbeleefd zijn.



Ook kun je nu een duidelijke verandering zien qua fauna, het begint echt op de tropen te lijken, vooral veel palmen en bananenplanten.

Wat hier ook duidelijk anders is zijn de  mestkoeken, hier zijn ze langwerpig. Ik heb ze zien veranderen van rond en bol in het westen, naar rond en plat, vervolgens half rond naar sikkelvormig en nu zijn ze dus rechthoekig. Misschien een leuk onderwerp voor een promotie onderzoek.




In Gonda was het toch nog even zoeken voordat ik een kamer had, alles was volgeboekt vanwege de verkiezingen, gelukkig toch nog een primahotel gevonden. ’s Avonds curry gegeten voor IRP 40, dat is nog geen 60 cent. Rijst, 2 soorten groentes, saus, ui en roti’s. Alls werd net zolang bijgevuld tot ik zei dat het wel genoeg was.

Zondag 19 februari Gonda – Bansi  110km

Een flink stuk met veel binnendoorweggetjes, in Bansi was het lastig om een hotel te vinden, bij mijn eerste hotel kreeg ik te horen dat het vol was, ze wisten me nog wel een ander hotel te wijzen, maar daar wilde e me ook niet hebben. Daar kwam het eigenlijk wel op neer, een van de medewerkers zij dat het niet vol was, maar dat ze bang waren om buitenlanders te herbergen. Na een beetje zeuren, ben ik maar verder gereden, dan maar ergens mijn tentje opzetten. Toen ik het stadje uitreed, kwam er een motor naast me rijden, die me vroeg of hij me kon helpen. Vooruit dan maar, hij bracht me terug naar het stadje en dirigeerde me naar een aftands hostel. De praatjes en het gezicht van de motorrijder bevielen me al niet. “I am a Christian, bla, bla” De kamer was niet te beschrijven, dus dat doe ik dan ook maar niet, onze garage is een stuk schoner dan het hok, waar mijn bed in stond. De enige pluspunten: Een fan en een muskietennet. Toen de prijs: IRP 800 volgens mijn christelijke vertaler. Na flink wat onderhandelen werd het IRP 500. Toen ik me inschreef in het boek zag ik dat d kamerprijs IRP 300 was. Boos gaf ik IRP 300 aan de baas van het hotel, die daar helemaal tevreden mee was. Dus ik werd vooral door mijn barmhartige  Samaritaan opgelicht. Hij presteerde het nog om een vergoeding te vragen, toen ik hem IRP 20 gaf werd hij nog chagrijnig ook. Gelukkig heb ik mijn lengte mee en verdween mijnheer snel.

Maandag 20 februari Bansi – Lumbini 102km


Veel binnendoorweggetjes weer tot ca. 20 km voor de grens, de laaste 10 km reed ik langs een lange rij wachtenden vrachtwagens. De formaliteiten aan de grens waren binnen 10 minuten gedaan, geld gewisseld en een sim kaart gehaald en meteen door naar Lumbini, de geboorteplaats van Boeddha.
 

 

Prima hotelletje gevonden en het dorp een beetje verkent .

Dinsdag 21 februari Lumbini geboorteplaats van Boeddha.

Lekker uitgeslapen en een beetje rondgekeken op het enorme complex van kloosters rond Lumbini.
De eigenlijke geboorteplaats zijn ruïnes, waaroverheen een  overkapping is gezet. De exacte plaats is aangegeven met een witte steen.. Foto’s nemen binnen mag helaas niet.




 Buiten overal groepjes Boeddhisten uit allerlei landen die aan het bidden zijn. Heel veel vlaggen, al met al een vredige, mystieke sfeer.

 

Geen opmerkingen: