Mijn blog



Na mijn pensionering probeer ik 2x per jaar een aantal weken op fietsreis te gaan. Dit bevalt me uitstekend. Bezochte landen tot nu toe.
Europa: Nederland, België, Duitsland, Frankrijk, Spanje, Portugal, Oostenrijk, Hongarije, Roemenië, Bulgarije, Turkije, Georgië en Azerbaijan.
Azië: Iran, Pakistan, Kazachstan, Kirgizië, Uzbekistan, Tadjikistan, India, Nepal, Bangladesh, Myanmar, Thailand, Laos en Vietnam.
Afrika: Marokko, Gambia,en Senegal.
Verenigde Staten (Californië, Arizona, New Mexico, Texas, Arkansas, Louisiana, Mississippi, Alabama en Georgia)

In dit blog vindt je de verslagen van mijn fietstrips, zoals in alle blogs, het laatste verslag bovenaan het oudste onderaan.

In de rechterkolom: De routes en de links naar mijn fotoalbum




Routes 2020

maandag 25 januari 2016


Verslag Myanmar

 

Zondag 10 januari

 


Om 07.30 thuis nog een laatste Hollands ontbijt, de spullen in de auto en naar Schiphol. Voor het eerst vraagt een Schiphol medewerker of ik mijn fietsdoos wil openmaken, zodat hij zich kan overtuigen of mijn banden wel leeg zijn. Gelukkig kan ik hem overtuigen, dat je dat ook via de openingen in de doos kan voelen.

Keurig op tijd vertrokken in een ¾ volle Turkish Airlines Airbus. In Istanbul een uur vertraging bij mijn overstaptijd van 8 uur… Als met al wordt het maandagmiddag 16.00 uur als ik landt op Bangkok Suvamabhumi dat nog geheel in kerstsfeer is. Het is een goed georganiseerd veld. Ik blijk geen visum on arrival nodig te hebben als Nederlander krijg je zonder formulieren in te vullen gewoon een stempel voor 3 weken Thailand. Mijn fiets staat klaar bij “Odd sizes”en de rest van mijn bagage heb ik ook snel. Daarna op zoek naar vervoer naar Don Muang het vliegveld waar vandaan mijn binnenlandse vlucht naar Mae Sot vertrekt. Er vertrekken gratis bussen en op vertoon van je aansluitende vliegticket kan je daar gebruik van maken. Aansluitend was voor mij twee dagen  later, maar dat is geen probleem, je krijgt een stempel op je ticket en een op je hand en je stapt in.

Op Don MUANG duurt het even voordat ik door heb, waar je aan taxi kunt komen. Je blijkt te moeten aansluiten in een rij van zeker 100 mensen, dus dat duurde even. Om 19.30 val ik het hotel binnen en kan gelukkig nog wat eten. Inmiddels is het maandagavond en heeft mijn reis 32 uur geduurd.

Ik zit in hotel We-Train een beetje apart hotel, want het maak deel uit van een stichting die zich inzet voor mishandelde vrouwen. Het hotel ligt te midden van kazernecomplexen en lijkt zelf een beetje op een oude officiersmess. Het is er erg basic, mar vooral ook erg rustig. Voor is het er erg schoon en niet te duur.

Dinsdag breng ik door met vooral slapen en een klein beetje rond het hotel wandelen, de  32 uur reizen heeft er flink ingehakt.

Woensdag 13 januari

Om 07.00 met de taxi (100 Bhat) naar het Don Muang veld en tot mijn grote verbazing is het vervoer van mijn fiets gratis. Bij het boarden wordt ik met de bus afgezet bij een ATR72 een tweemotorig propeller vliegtuig met ca. 40 zitplaatsen. Het is mij een raadsel, waar ze in zo’n vliegtuig mijn fiets denken op te bergen. Na een uurtje vliegen on Mae Sot geland er blijkt vlak achter de cockpit nog een flinke bagageruimte te zijn, want daar komt zowaar mijn fiets tevoorschijn.

Met een uurtje zit mijn fiets weer in elkaar en fiets ik in 1k minuten naar het Hop Inn hotel, ingechecked en nog wat rond gefietst. Bij terugkomst in de lobby komen er twee agenten binnen, die mij op hun motorfietsje hebben achtervolgt, zou ik een verkeersovertreding hebben gemaakt? Nee, ze willen gewoon met mij op de foto. ’s Avonds nog even een pizza gegeten en ik ben klaar voor mijn eerste fietsdag.

Donderdag 14 januari Mae Sot naar Kawareik (55 km)

Het is maar een kippestukje naar de grens, met een half uurtje ben ik er al. Aan de grens staan hele rijen vrachtwagens te wachten, voor foreigners is er een apart loket en daar staat niemand te wachten. De “Friendshipbridge” over en dan beginnen de formaliteiten in Myanmar, ook dat gaat verrassend snel. Een formuliertje invullen, nog een foto en ik heb mijn inreis stempel.

Het valt meteen op dat Myanmar een stuk armer en chaotischer is dan Thailand, hier wel riksja’s , piepkleine kraampjes en oude auto’s. Nog wat geld gewisseld en daar gaat ie. Onderweg zijn er voldoende kraampjes om wat te drinken vooral oploskoffie is populair. De mensen zij erg vriendelijk, heel veel vrouwen smeren een beige goedje op hun gezicht ter bescherming voor de zon wordt mij verteld maar ook uit schoonheidsoogpunt……
Na een kilometer of 20 blijk ik op 2 manieren in Kawareik te kunnen komen, rechtsaf of rechtdoor.
Later blijkt de rechtdoorweg een nieuw aangelegde weg te zijn, hij is iets korter, maar er zitten een paar akelig steile stukken in waar ik moet afstappen en duwen.  Gelukkig nog steeds veel tentjes met koffie. Mijn familiefoto met alle kinderen en kleinkinderen doet het nog steeds prima en levert zelfs gratis koffie op. Na 2 steile klimmetjes gaat het naar beneden en kom ik een Japanse fietser tegen, hij is nu aan het duwen richting Thailand. Om 14.00 kom ik Kawareik binnen en koop ik een simkaart (van Telenor dat schijnt de beste te zijn) Ik boek in bij hotel Honey en bel SuSU op die ik gevonden had via Warmshowers zij host niet maar het komt er eigenlijk op neer dat ze wat wil bij verdienen als gids. Ze lerares woont met haar broer in een klein huisje, haar zus studeert en beide ouders zijn overleden. We lunchen bij een chinees tegenover de Chinese tempel, die ik natuurlijk ook even moet zien. Aan het eind van dag bezoeken we nog twee pagodes en een klooster, daarna gaan we bij haar thuis de uitstekende avondmaaltijd gebruiken.


Vrijdag 15 januari Kawareik

Om 07.30 heb ik met SuSu afgesproken om de markt te bezoek, waar zij inkopen doet voor de avondmaaltijd. Er ligt van alles op de markt tot 10cm grote kevers aan toe. De rest van de ochtend moet ze werken, tussen de middag bezoeken we een noedelfabriek en wordt er bij haar thuis geluncht, erg lekkker. ’s Avonds rijden we nog langs de babtistenkerk en eten ik nog bij haar thuis.
 


Ik geef haar ongeveer 10 euro voor alle maaltijden en haar rondleidingen, ik weet dat dit ook wel veel te veel is maar ik geef het graag.

Zaterdag 16 januari Hpa An

De volgende ochtend vroeg weg, het is nog donker en er is geen elektriciteit in Kawareik buiten de 4 uurtjes tussen 18.00 en 22.00. Buiten de stad staat er een checkpoint van de immigration police om me te controleren.

Blijkbaar is dit de streek waar rubber wordt geproduceerd, overal plantages met de opvangbakjes voor het rubbersap en stellages, waaraan rubbervellen hangen te drogen.
de vellen rubber hangen te drogen


Ongeveer halverwege Hpa An staan er 3 fietsers in de berm, dat is altijd even kletsen. Een Tjech en een Oostenrijkse gaan richting Thailand, nummer 3 Filippe, een Portugees, gaat ook richting Hpa An. We besluiten samen op te fietsen. Samen bezoeken we een grot, meer een spelonk die natuurlijk zoals alles hier gewijd is aan Bhuda.
met Filipe uit Portugal
 






In Hpa An vinden we  een hotel. Bij een ander hotel vragen we naar een restaurant en worden naar Lucy gestuurd, het blijkt er vol te zitten met westerlingen, dus dat toch kaar niet. Filippe is al sinds september 2015 aan het reizen en is al aardig gepokt en gemazeld in ZO Azië. In een ander restaurant krijgen we een prima rijstmaaltijd voorgeschoteld.  ’s Nachts hoor ik wat geritsel in de hotelkamer, met mijn zaklamp schijn ik op de vloer voor het bed en zie een pak biscuit halverwege de kamer liggen, verderop zie ik een rattestaart in  een kier verdwijnen. Toch maar alle tassen dichtgemaakt en je slaapt niet zo rustig meer.

Zondag 17 januari Biln

 ’s Morgens vraagt de eigenaar of we nog een nachtje blijven. Ik zeg tegen hem dat zijn kamer meer op een dierentuin lijkt en dat er een rat op de kamer zat. “Yes I know”…..

Verder gaat het in de richting van Kyotu waar een boedistiche heilige plaats in de buurt is, de Golden Rock. Boven op een berg van ruim 1000m hoog, staat een rots  op een randje. De rots wordt vereerd en is bekleed met een laagje goud, bezoekers en pelgrims kunnen er ook een velletje opplakken.

Gelukkig treffen we in Biln een prima guesthouse en hebben de volgende dag dan nog 40km te gaan.

In het hotel treffen Daniel een fietser uit Ierland die ook al even onderweg is naar huis, hij is in Nieuw Zeeland begonnen.

Maandag 18 januari Kyotu

Na een kort stukje fietsen met zijn drieen komen we in Kyotu aan en boeken in bij hotel Happy, even douchen en teten en vervolgens in een klein truckje naar een dorpje waar vandaan wat grotere trucks vertrekken naar de Rock. Er gaan zeker 50 mensen achter op hele smalle bankjes er moeten minimaal 6 personen o0 een bank, want anders is het niet goed. Voor de smalle Aziaten gaat het nog wel, maar voor ons is het een serieus probleem. De tocht zelf is zoiets als, een achtbaan, die gelukkig niet over de kop gaat maar dan wel zonder rolbeugels of gorde
Altijd handig: Goede bewegwijzering



 




De berg met de rots zelf is een mix van toerisme en boeddhisme.

Dinsdag 19 januari naar Boga



Voor de goede orde: Wij waren de attractie
 



De  reuze  python
Weer met zijn drieën flinktegen de wind in naar Bago, we kunnen mooi aflossen en de ruim 90 km gaan vlot. In Bago zijn ook weer drie attracties een enorme pagode, de slangentempel en een liggende boeddha van ruim 65 meter lang. De eerste twee kunnen we ’s avonds nog bezoeken. Bij de slangentempel worden wij gevraagd of met eens stel monniken op de foto willen. In de tempel blijkt zelfs een reuze Python te huizen, die een reïncarnatie zou zijn van een monnik. Hij ligt er vetgemest bij, met een hele partij bankbiljetten om hem heen.


Woensdag 20 januari naar Yangon
De liggende Boeddha, 65 meter lang, de wijsvinger meet 5 meter...

Eerst nog even, naar de liggende Boeddha wat een indrukwekkend beeld blijktte zijn, vervolgens maken we vlotjes de 85km vol naar een guesthouse in Yangon. ’s Middags hebben we nog tijd om naar het reisburo te gaan dat mijn permit in orde maakt voor de grens overgang naar India.
Exotic MyanmarvTravel

Yangon, zicht op de haven vanuit Exotic Myanmartravel

 

 

 

 

Geen opmerkingen: