In Myanmar mag je als buitenlander niet in elk guesthouse overnachten en soms zijn ze er ook gewoon niet. Daarom ben je soms genoodzaakt om een route indeling te maken die niet altijd logisch is.
Pyay -Auglan 80 km (161 meter klimmen)
Auglan - Magway 136km (1011 meter klimmen)
Magway - Yenangyaung 55km (567 meter klimmen)
Yenangyaung 106km (814 meter klimmen)
Zoals je kunt zien was het ook lang niet altijd vlak.
Blij dat ik het guesthouse in Pyay kon verlaten, het was een heel aparte toestand, beneden een smalle gang, met allemaal piepkleine kamertjes, twee trapjes op naar de eerste verdieping met redelijke kamers en een aantal badkamers met toilet, dan 3 hele hoge betonnen treden op en een deuropene8ng van 1.50 hoog naar weer een gang met een aantal kamers, daarna weer een klein trapje naar de hoogste verdieping met twee kamers en een Boeddha kamer. Ik sliep helemaal boven een flinke tocht dus.
Van Pyay naar Auglan is de weg redelijk vlak en ik ben eigenlijk zo in Auglan, neem mijn intrek in guesthouse Win Lite en doe nog wat inkopen, vroeg naar bed want de volgende dag is het een flink stuk.
De weg van Auglan naar Magway is allesbehalve vlak, ik had al een telefoontje gehad van Werner, die nu een dag voorsprong heeft op mij, dat er flink wat hoogte verschillen zijn en dar merk je.
In Magway slaap ik in guesthouse Rolex, de naam is het enige dat aan wat luxe doet denken, de inrichting van het hotel zeker niet, ik maak uit voorzorg alle kieren onder de deuren maar dicht, want één ervaring met stelende ratten vind ik wel voldoende. Ook slaap ik in zo'n hotel onder mijn eigen klamboe en met eigen lakenzak. 's Avonds ga ik op zoek naar restaurant Mona Lisa, dat staat namelijk in de Lonely Planet, maar het blijkt gesloten. Wel is er een eettentje voor de deur, tentje kun je rustig letterlijk nemen. Ik vraag of ik er kan eten en natuurlijk wordt er ja gezegd. Snel staat er een bordje rijst voor mijn neus met een gebakken ei, een schaaltje pinda's en wat ui. Ik vind het eigenlijk prima, want ik had wat last van diarree en had de hele dag al mijn menu wat aangepast. Het was wel lastig onderweg, maar je kunt overal naar de Edah (is WC) bij de tankstations zijn nog wel de beste en de schoonste, maar ook bij elk restaurant kun je wel naar achteren. Eerst een flinke wandeling door de tuin en dan kom je bij een huisje op palen van 1 meter, een paar treden op en dan de exercitie van het hurken in een ruimte niet hoger dan 1.50m. ..........
Van Magway naar Yenangyaung is het dan maar weer 55 km. Ik doe rustig aan en ben er vroeg. Werner heeft besloten om 2 nachten door te brengen in Guesthouse Lei Thar Gone, wat een waar paradijsje blijkt te zijn. Prachtige bungalows, een zwembad, mooi restaurant en een prachtig ontbijtterras, wat een contrast met de vorige nacht.
Van Yenangyaung naar Bagan is het dan nog 106km, maar blijkt ook weer flink wat klimmetjes op te leveren, de eigenaar van het guesthouse zei dat het alleen de eerste 35km waren, maar vrijwel de hele rit gaat het op en neer. In Bagan, eigenlijk in Nyaung U slaap ik in guesthouse the Big Golden Pot, hoe is aan de naam komen is mij een raadsel. Ruim twee uur na mijn aankomst is mijn buurman er ook weer.
Pyay -Auglan 80 km (161 meter klimmen)
Auglan - Magway 136km (1011 meter klimmen)
Magway - Yenangyaung 55km (567 meter klimmen)
Yenangyaung 106km (814 meter klimmen)
Zoals je kunt zien was het ook lang niet altijd vlak.
Blij dat ik het guesthouse in Pyay kon verlaten, het was een heel aparte toestand, beneden een smalle gang, met allemaal piepkleine kamertjes, twee trapjes op naar de eerste verdieping met redelijke kamers en een aantal badkamers met toilet, dan 3 hele hoge betonnen treden op en een deuropene8ng van 1.50 hoog naar weer een gang met een aantal kamers, daarna weer een klein trapje naar de hoogste verdieping met twee kamers en een Boeddha kamer. Ik sliep helemaal boven een flinke tocht dus.
Van Pyay naar Auglan is de weg redelijk vlak en ik ben eigenlijk zo in Auglan, neem mijn intrek in guesthouse Win Lite en doe nog wat inkopen, vroeg naar bed want de volgende dag is het een flink stuk.
De weg van Auglan naar Magway is allesbehalve vlak, ik had al een telefoontje gehad van Werner, die nu een dag voorsprong heeft op mij, dat er flink wat hoogte verschillen zijn en dar merk je.
de pinda oogst wordt binnengehaald |
In Magway slaap ik in guesthouse Rolex, de naam is het enige dat aan wat luxe doet denken, de inrichting van het hotel zeker niet, ik maak uit voorzorg alle kieren onder de deuren maar dicht, want één ervaring met stelende ratten vind ik wel voldoende. Ook slaap ik in zo'n hotel onder mijn eigen klamboe en met eigen lakenzak. 's Avonds ga ik op zoek naar restaurant Mona Lisa, dat staat namelijk in de Lonely Planet, maar het blijkt gesloten. Wel is er een eettentje voor de deur, tentje kun je rustig letterlijk nemen. Ik vraag of ik er kan eten en natuurlijk wordt er ja gezegd. Snel staat er een bordje rijst voor mijn neus met een gebakken ei, een schaaltje pinda's en wat ui. Ik vind het eigenlijk prima, want ik had wat last van diarree en had de hele dag al mijn menu wat aangepast. Het was wel lastig onderweg, maar je kunt overal naar de Edah (is WC) bij de tankstations zijn nog wel de beste en de schoonste, maar ook bij elk restaurant kun je wel naar achteren. Eerst een flinke wandeling door de tuin en dan kom je bij een huisje op palen van 1 meter, een paar treden op en dan de exercitie van het hurken in een ruimte niet hoger dan 1.50m. ..........
het is nog vroeg in Aunglan |
het konijntje om te drogen |
Van Yenangyaung naar Bagan is het dan nog 106km, maar blijkt ook weer flink wat klimmetjes op te leveren, de eigenaar van het guesthouse zei dat het alleen de eerste 35km waren, maar vrijwel de hele rit gaat het op en neer. In Bagan, eigenlijk in Nyaung U slaap ik in guesthouse the Big Golden Pot, hoe is aan de naam komen is mij een raadsel. Ruim twee uur na mijn aankomst is mijn buurman er ook weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten