Verslag 2: Donderdag 12 december tot en met zaterdag 14 december

Soma - Basse Sante Su,  donderdag 12 december (busrit)

 

Om op schema te blijven ben ik naar Basse met de bus gegaan. Zoals bijna alles in Gambia is ook een busrit een avontuur. Ik heb besloten om met de Gambia Transport System te reizen, een soort openbaar vervoer, met grote Indiaase bussen. Eerst moest ik bijna 2 uur wachten tot er een bus verscheen met een dakdrager voor mijn fiets, op zich is wachten niet zo vervelend in Afrika want er altijd wat te bekijken, zo wordt er van alles verkocht bij het busstation, de broodjes hadden ook een orginele verpakking namelijk een Algemeen Dagblad, ook zie je overal eierdozen uit Waalwijk.

Verder heb ik het aantal mensen geteld wat zich bezig houdt rond het busstation, dat waren er meer dan 80, werkzaam met allerlei karaampjes e.d. Eindelijk een bus met dakdrager, dan moet de chauffeur nog toestemming geven om de fiets op de bus te bevestigen, ik moest dat zelf doen, gelukkig had ik een paar stevige stukken touw bij me. Dan 2 kaartjes kopen, één voor min fiets en één voor mijzelf. In de tussentijd werd het enorm druk en was het proppen geblazen om de bus in te komen. Sardines in een blikje hebben absoluut meer ruimte en ik dacht, dat als dit 200 km zo zou blijven, dat het misschien wel eens niet goed kon zijn voor mijn gezondheid.

Gelukkig ging bij halte 2 een flink aantal mensen de bus uit en na een paar haltes kon ik zowaar op een bank zitten.

In Basse het guesthouse opgebeld en mijn gastheer stond netjes te wachten, om me op te halen. Het guesthouse was een normale compound, er werd me gevraagd of ik wilde kamperen of een kamer.

Graag een kamer, ik werd snel in de tuin op een stoel gezet, met een tafel en er werd wat zenuwachtig gedaan bij het halen van een drankje. Ik ben er van overtuigd dat mijn kamer nog leeggehaald moest worden, waar de originele bewoners slapen, geen idee.

  

Basse, vrijdag 13 december.

 

Enigszins uitgeslapen, lekker ontbeten en daarna het stadje bekeken, je kunt hier een nieuwe (Chinese) motorfiets kopen voor Euro 600 (with papers) ongelofelijk, daarna naar de ferry gelopen en daar een colaatje gekocht, altijd leuk om de bedrijvigheid te zien.

 Alleen auto’s pakken de ferry, alles wat kleiner is gaat in een kingsize badkuip met roeraandrijving. Verder nog geïnformeerd naar de grensovergang en gezocht naar het begin van de weg naar Velingara.

Mijn gastgevers hebben echt geen cent, ik wordt gevraagd om voor van alles vooruit betalen. “Can I have some small money to buy potatoes?”

Ik heb aangeboden om een (blogspot) website te maken, zodat hij daarnaar kan refereren, want mijn guesthouse staat wel in de Lonely planet. Mijn gastgever is enorm blij daarmee en zijn broer wil ook op de site , hij is een traditional healer op basis van kruiden. Hij geneest alles ook HIV.

Vanavond nog een salade en morgen weer op pad nu naar Senegal.

 

Basse – Kounkané (Senegal) zaterdag 14 december 57km

 

Vroeg wakker geworden door de oproep voor het gebed van de moskeeën hier in de buurt. Wat aardig is dat er tegenover de grote moskee een katholieke kerk staat die ook oproep voor het gebed, maar dan met een soort tingeltangelmuziekje. Het lijkt net of er een ijsverkoper heel vroeg door de straat rijdt. Nog even met de familie op de foto en dan op pad. De weg naar Velingara is spiksplinternieuw en nog niet open voor verkeer, maar met de fiets mag je er al wel op. Bij de grens de gebruikelijke plichtplegingen: je wordt uitgeschreven in een groot boek en een stempel in je paspoort. Ik vraag nog even aan de Gambiaanse immigratiebeambte of hij weet hoe het zit met een visum voor Senegal. Hij heeft er nog nooit van gehoord. Binnen 10 minuten zal ik het weten, want zolang fiets je in Niemandsland. Nog even stop ik bij een nieuw maar nog niet geopend douanekantoortje in Senegal en daar hangt al een grote poster met informatie over visa voor Senegal.

In Senegal ligt bij de immigratie een hele partij folders over visa, het is dus wel heel duidelijk dat je als EU inwoner een visum nodig hebt voor Senegal. Ik krijg hier ook weer mijn stempetje en ik wordt bijgeschreven in het grote boek.

Verder naar Velingara nog ca. 8 km. Een smerige stoffige stad, even geld wisselen en voordat ik de stad uitrijdt nog even een paar eieren en een broodje kopen met als dessert twee bananen.

 De verkopers zit op maar liefst 3 plastic stoelen, maar toch in totaal 4 hele poten, improviseren kunnen ze hier als de beste. Nog 30km naar Kounkané, ik heb begrepen dat daar een hotelletje is. Als ik daar ben dan is het volgende stuk naar Kolda, 93km, wel  te halen. In Kolda zijn weer hotelletjes.

De dorpjes onderweg zijn echt huttendorpjes, klein en niet van steen, ook kom ik katoenvelden tegen. De weg is slecht maar vlak en ik heb geen wind meer tegen, morgen zal ik hem als het goed is in de rug hebben. Het hotel blijkt zowaar wifi te hebben dus mijn verslag van de afgelopen dagen kan weer geupload,

Greetz,

 

Gerrit