Verslag 1: Zondag 8 december t/m woensdag 11 december

Brufut - Bintang Bolong ,zondag 8 december, 82km

Na een enorm gastvrije ontvangst bij Karin en Ams in Brufut, zaterdag mijn fiets weer in elkaar gezet en nog wat inkopen gedaan. Erg lekker gegeten, geen boerenkool met worst, maar dat had ik ook net op in Nederland.

Zondagochtend vertrokken om 08.00 uur en via Brikama naar Kuloro, even langs geweest bij de shop en de familie die door ons gesponsord worden, doordat wij tweedehandskleding opsturen en ook de school van Annemieke heeft ervoor gezorgd dat de shop opgebouwd kon worden, zodat de mannenloze familie weer brood op de plank kreeg.

Daarna weer door, voortdurend langs kleine dorpjes, waar de kinderen schreeuwend naar je toe komen. Toubab, toubab, minty?: Blanke, blanke een snoepje.

Het verschil met Europa is toch wel weer heel groot, mensen hebben vrijwel niets en alles is oud en versleten.

’s Morgens was het al snel rond de 35 graden, maar na enen ’s middags liep de temperatuur op naar 44 graden, dat werd me toch wel een beetje te gortig, dus af en toe een half uurtje in de schaduw.

Na 80km aangekomen bij de Bintang Bolong lodge, deze lodge ligt prachtig aan een rivier, de hutten zijn gebouwd op palen tussen  de mangroves. Af en toe hoor je onder je voeten een vis opspringen en aan de takken hangen flinke vleermuizen. Voor nog geenn10 Euro overnacht je hier incl. ontbijt.

Ik blijf hier 2 dagen om een beetje te acclimatiseren. Ik me niet meer foppen door spierkrampen door de hitte, dus eerst maar eens rustig aan,

Groetjes

Gerrit

Bintang Bolong, maandag 9 december

Wakker geworden door het gekabbel van de vloed tegen de mangroven, daarna een ontbijtje en een kleine wandeling door het dorp. Die kleine wandeling werd meteen een flinke wandeling, want ik liep natuurlijk weer tegen een gids aan, die me de highlights van Bintang Bolong wel wilde laten zien. Dus langs de rijstvelden en verschillende bomen waar may-be apen inzitten. Op zich was Omar wel een goede en onderhoudende gids en een wandeling is niet slechtom een beetje te wennen aan de temperatuur. We komen langs coscous en pindavelden en cashewbomen. Als afsluiter nog een bezoekje aan de crocodilepool. Veel plaatsen in Gambia hebben zo’n vijver waar een stel krokodillen in rond zwemmen, ze hebben te maken met het bijgeloof. Als vrouwen geen kinderen kunnen krijgen en van het water drinken  uit de vijver of zich wassen, dan is kinderen krijgen gen probleem meer. Hier zwemmen maar een paar mini crocs van ca. 70cm. In Bakau is een poel met beesten van zeker 2 meter. ’s Middags uitrusten en mijn spullen in orde maken voor de trip naar Tendaba.

Bintang Bolong – Tendaba, dinsdag 10 december 2013, 75km.

Waarom is er geen water? Vraag ik aan de barman. Het waaide afgelopen nacht niet, dus de windmolen pomt geen water op, maar U kunt zich hier wel even wassen en scheren. Ik krijg een can met water en kan in het toilet van het restaurant terecht. In Afrika is voor  vrijwel elk probleem wel een oplossing.

Het is niet zo warm als de twee voorgaande dagen, maar ’s middags loopt het kwik toch op naar de 38 graden. Ik kom langs Bwiam waar een flink ziekenhuis is, tegenover het ziekenhuis koop ik een broodje bij een vrouw die  vraagt  waar ik vandaan kom. Uit Nederland in de buurt van Breda, daar ben ik geweest, in Lage Zwaluwe. Ze blijkt te zijn uitgenodigd door een echtpaar die weer connecties hebben met heta Vinci college uit Dordrecht en dat is een schoolwaar Annemieke ook wel eens contact mee heeft gehad ivm sponsoring. Toeval bestaat.

 Verder fietsen, langs de afslag naar het geboortedorp van de president, vaak een nerveuze toestand maar vandaag niet, ook niet bij een brug die door het leger wordt bewaakt. Ik gebruik mijn lunch bij een stel jonge militairen die in de schaduw zitten te wachten tot ze aan de beurt zijn om op wacht te staan. Er liggen verschillende witte dozen en ik vraag of dat hun lunchboxen zijn. No, this is self protection. Ik begrijp het nog niet helemaal en krijg een doos toegestopt. Op de doos staat de tekst; 144 condoms. Nu begrijp ik het.

Ik vraag nog of het hun wekelijkse rantsoen is, maar daar laten ze zich niet over uit.

Nog even siësta gehouden in mijn hangmat op het moment dat het wel erg warm wordt. Na een uurtje weer opgestapt en ik ben nu in Tendaba camp aan de Gambia rivier. Een mooi maar een beetje zakelijk kamp, maar prima hutten en douches.

Tendendaba camp – Soma woensdag 11 december 37 km

Vandaag maar een klein stukje gefietst ,tot vanmorgen nog zitten dubben of ik nog een dag in Tendaba zou blijven of niet. Toch maar niet, het kamp is niet echt gezellig, wel min of meer luxueus, dwz er is altijd water en bijna altijd elektra. Maar er liep vanmorgen ook een Engelse taart rond, die haar Gambiaanse boy aan het uitkafferen was, dat hij maar haar moest blijven, want daar was hij kennelijk voor ingehuurd. Treurig en vernederd. Naar Soma vertrokken, de weg er naar toe is toch nog niet helemaal klaar, ik kon gelukkig op mijn fiets tussen de obstakels door die over de nieuwe nog te openen weg lagen, alleen aan het laatste stukje wordt nog gewerkt. 

Het is echt letterlijk het laatste stuk, want ze zijn bij het kruispunt in Soma, waar mijn onderdak is. Ik heb mijn intrek genomen in Mozes guesthouse en wat gegeten in de stad. Morgen ga ik een stuk met de bus naar Basse, ik ben het een beetje zat om constant tegen de toch wel flinke wind in te trappenen gun me zelf op deze manier een beetje rust. Ik heb in Basse al onderdak bij guesthouse Traditions. Ben benieuwd. Vandaar ga ik nar Velingara in Senegal, dat is ook niet echt ver, maar de weg schijnt erg slecht te zijn.