Mijn blog



Na mijn pensionering probeer ik 2x per jaar een aantal weken op fietsreis te gaan. Dit bevalt me uitstekend. Bezochte landen tot nu toe.
Europa: Nederland, België, Duitsland, Frankrijk, Spanje, Portugal, Oostenrijk, Hongarije, Roemenië, Bulgarije, Turkije, Georgië en Azerbaijan.
Azië: Iran, Pakistan, Kazachstan, Kirgizië, Uzbekistan, Tadjikistan, India, Nepal, Bangladesh, Myanmar, Thailand, Laos en Vietnam.
Afrika: Marokko, Gambia,en Senegal.
Verenigde Staten (Californië, Arizona, New Mexico, Texas, Arkansas, Louisiana, Mississippi, Alabama en Georgia)

In dit blog vindt je de verslagen van mijn fietstrips, zoals in alle blogs, het laatste verslag bovenaan het oudste onderaan.

In de rechterkolom: De routes en de links naar mijn fotoalbum




Routes 2020

zondag 26 april 2015

20 t/m 26 april Shillong, India, Cherrapunji en naar Sylhet en mijn eerste ritten in de omgeving van Sylhet, Bangladesh


Maandag 20 t/m donderdag 23 april Shillong

In Shillong  een bustrip geregeld naar Cherrapunji, dat is ook een apart verhaal. Je gaat naar een tourist office voor info, ze blijken zelf de trip te organiseren, maar ’s avonds weet je pas of het ook daadwerkelijk doorgaat. Gelukkig waren er voldoende deelnemers.



Uitzicht op Bangladesh


Naar Cherrapunji. ’s Morgens 08.00 vertrokken. De bus is een belevenis op zich, je krijgt een genummerde plaats, in een bus, die bij ons waarschijnlijk de weg niet op mag, maar voor India ziet hij er heel goed uit. Vier man personeel op de bok, 3 chauffeurs en een reisleider. Er is ruim voldoende plaats rond en achter de bestuurder. Het blijkt nog een flink stuk rijden over een bergweg, die ik morgen voor mijn kiezen krijg. Er zijn in totaal 6 stops bij watervallen, een eco-park en een grot. Was nog even van plan geweest om hier met de fiets naar toe te gaan, ben blij dat ik dat niet heb gedaan, want dan had ik nooit zoveel gezien. Prachtige uitzichten en een heel aparte ervaring, want het is er echt nat, voortdurend wolken, af en toe een bui en gelukkig ook af en toe een mooie uitzichten.


Het bezoek aan de grot was wel grappig, de Indiërs  met witte kleding kwamen ef niet echt wit uit en ook de dames met slippertjes en lange jurken hadden een hele klus om door de grot te komen. Het was overigens maar een flut grotje van 150 meter lang. Op de weg terug reden we in dichte mist weer naar beneden, tot op de hoofdweg en daarna was het zicht weer normaal, een mooie ervaring.
Mijn hotel
Nog echte oude Bollywood auto's
Woensdag werd Shillong bezocht door een politiek leider, waar schijnbaar niet iedereen het mee eens was, want alles zat potdicht. Er was een algehele staking uitgeroepen, heel apart.
Donderdag maar weer eens mijn spullen in orde gemaakt om de volgende dag te kunnen vertrekken. De staking was inmiddels weer voorbij. ’s Middags naar de “Archery ground” geweest.
In India wordt flink gegokt, je kunt op van alles en nog wat gokken bij allerlei kleine stalletjes in de stad. In Shillong hebben ze een leuke variant bedacht.

 Elke dag schieten 50 mannen in totaal 1500 pijlen op een doel. Je kunt dan gokken hoeveel pijlen doel hebben getroffen. Ik ben er even wezen kijken. Het is een heel serieuze gelegenheid. Vooral de tijd wordt goed in de gaten gehouden, als die voorbij is wordt er een doek voor het doel getrokken, zodat er niet nog even een paar pijlen bijgeschoten kunnen worden.

 

Vrijdag 24 april van Shillong naar Sylhet 130 km

Ik wordt om een uur of vier wakker van de regen, gelukkig is het om half zes droog als ik opstap. Het wordt vandaag een flinke rit, eerst klimmen en daarna nog een flink stuk door de bergen met af en toe een klimmetje. Voor 4 uur ’s middags moet ik de grens over zijn, daarna is hij dicht. Het tijdsverschil tussen India en Bangladesh weet ik niet, maar ook daar moet je rekening mee houden. Vier in India bleek half vijf in Bangladesh te zijn. Hier gaat het soms per kwartier…..
Het klimmen valt mee, ik kom in en net buiten de stad zelfs joggers tegen. Naast het hotel waren een paar sportzaken, waaronder een soort Indiaase Runnersworld. Ik had echter nog niemand zien hardlopen, je moet daarvoor dus vroeg opstaan. Buiten Shillong zijn enorm veel legerplaatsen en zelfs een hoofdkwartier van het Eastern Air Command met een militair luchtvaartmuseum, buiten staan bijzondere vliegtuigen. Ik maak toch maar geen foto’s, want de Indiërs zijn nogal spichtig zelfs bij elke bfug staat een bordje: “Photografy stricktly forbidden”.


Na bijna 3 uur klimmen ben ik over het hoogste punt en gaat het af en toe op en neer. De weg is prachtig, diepe valleien en af en toe mooie watervallen.




vlak voor de grens

de grensrivier

hangbrug voor Dawki


Vlak voor de grens wordt de weg heel smal, niet breder dan 2 ½ meter en voert doof een jungleachtige omgeving, rechts van me kan ik het vlakke Bangladesh zien liggen. In Dawki lukt het me om nog wat Roepies ge wisselen voor Taka’s bij een winkeltje, de mensen vragen me vooral het geld weg te stoppen, want ze zijn geen wisselkantoor. De Indiase emigratie gaat vlot,
in Den Haag op de ambassade moet je 10 vingerafdrukken achterlaten en een irisscan laten maken. Hier laat je ook heel wat vingerafdrukken achter, want als is vettig en in een beduimeld boek worden mijn gegevens opgeschreven. Ik moet ze daar wel bij helpen, want zo vaak komen er geen buitenlanders. Ik krijg wel de vraag waarom er zoveel Nederlanders hier langs gaan. Ik kijk in het boek en zie inderdaad Karin en Harold staan uit Tilburg. Ze zijn hier ongeveer een maand geleden gepasseerd. We staan op dezelfde bladzijde, zoveel buitenlanders komen hier dus niet langs…
Aan  de grens met Arif
 
onderweg naar Sylhet
 
Bangladesh: Zo plat als een pannenkoek
 
in Sylhet wordt mijn escorte uitgebreid
Bij de Bangladesh grenspost, staan twee fietsers me al op te wachten, waaronder Arif mijn host uit Sylhet. Na de formaliteiten lunchen we even verderop en ga ik op hun uitnodiging in om maar meteen naar Sylhet te rijden ipv te overnachten in Tamabil. Het
is nog ruim 50 km naar Sylhet, maar het zou natuurlijk verschrikkelijk onbeleefd zijn om ze alleen weer terug te laten rijden. In Sylhet wordt ik geëscorteerd  door nog eens tien leden van de Sylhet Cycling Community.
Afgeleverd bij mijn host
Zo’n ontvangst heb ik nog nooit gehad, echt leuk. Het houdt nog niet op met de verrassingen, want ik wordt door Arif in een gastenverblijf gehuisvest, dat kan doorgaan voor een 4-sterren hotel, zeker in deze streek. Mijn fiets wordt gepoetst door de beheerder. En ’s avonds eten we een lekker “Steak mit Bratkartoffeln” Arif woont en werkt al 30 jaar in Duitsland en is tijdelijk teruggekomen om bij zijn zieke moeder te zijn, zijn Duitse vrouw is bij haar zieke moeder in Duitsland. Ik blijf hier een week en ga met Arif in de omgeving fietsen, volgende week komt mijn host uit Dakhaa hier naartoe en met hem fiets ik naar Dakhaa. Ik vind het een prima plan, zo krijg ik voortdurend de best info en gezelschap.

 Zaterdag 25 april 2015 Sylhet

Vanmorgen met de riksja en mijn host eerst  een simcard geregistreerd. De card zelf had ik al gekregen, er moest alleen nog internet opgzet worden. Op het een flink modern kantoor van de provider, zitten aardig wat mensen op hun beurt te wachten, maar mijn host maakt gebruik van vitamine C (Connecties). Volgens hem kan Banglad. niet zonder. Na even wachten worden we een kantoortje in geloodst en verschijnt er een manager met een laptop, die het allemaal heel vlot in orde maakt, onder het genot van een kopje thee dat hij heeft laten aanrukken. Gelukkig heb ik een Hollandse klomp sleutelhanger bij me , zodat zowel mijn host en de manager ook weer blij zijn. Als reactie krijg ik weer een petje en een balpen…..


Daarna maken we met de riksja een stadrondrit en stoppen we bij een bevriende fietsenzaak. De eigenaar vraagt of de aardbeving hebben gevoeld, wij niet, maar hij wel de schilderijen op zijn kantoor wiebelden aan de muur.
de dagoogst van de theepluksters komt net binnen

de SCC aan de thee
’s Avonds rij ik mee met de Sylhet Cycling Community. Een ritje van ongeveer 20 km, onderweg wordt 2x gestopt. De eerste keer stelt iedereen zich persoonlijk aan mij voor, het is een jong maar gemeleerd gezelschap, wel vrijwal allemaal studenten of net afgestudeerden varierend van technice tot aan een (vrouwelijke) tandarts. Er rijden 3 dames mee, Halverwege drinken we thee, ik vertel nog iets over mijn reizen en in het donker rijden we terug, wat wel spanned was moet ik zeggen. De groep waarschuwend voortdurend met kreten als: Right/Left check (tegenligger), Breaker check (drempel) Cow check! Enz. enz.

 

Zondag 26 april Sylhet ochtendrit
nog even koolhydraten (bananen) inslaan


Ook weer met de SCC vertrek ik met ca. 15 fietsers om 06.00 uur. Eerst lekker rustig met weinig verkeer Sylhet uit. We rijden al snel over kleine onverharde weggetjes door een prachtige Khadimnagar National park , één van de weinige natuurreservaten dat  Bangladesh rijk is.







Het is echt een prachtige route. Na het Khadimnagar rijden via een verbindingsweggetje naar het Ratargul Swamp forest aan de rivier de Goyain Nadi rivier.

deze is hier vast bij hoogwater terecht gekomen...



leven aan de rivier

blij met met mijn  nieuwe Nikkon 30x zoom

rijst kaf scheiden


Deze rivier overstroomt regelmatig en zo ontstaat en bos waar je zelfs met een bootje door kunt. Nu is het vrij droog en we besluiten om te keren, want het is dicht gegroeid en erg modderig. Na een ritje over wat grotere wegen keren we terug in Sylhet. Een prachtige rit door een nationaal park dat in geen enkele gids staat beschreven, erg mooi.



Geen opmerkingen: