Mijn blog



Na mijn pensionering probeer ik 2x per jaar een aantal weken op fietsreis te gaan. Dit bevalt me uitstekend. Bezochte landen tot nu toe.
Europa: Nederland, België, Duitsland, Frankrijk, Spanje, Portugal, Oostenrijk, Hongarije, Roemenië, Bulgarije, Turkije, Georgië en Azerbaijan.
Azië: Iran, Pakistan, Kazachstan, Kirgizië, Uzbekistan, Tadjikistan, India, Nepal, Bangladesh, Myanmar, Thailand, Laos en Vietnam.
Afrika: Marokko, Gambia,en Senegal.
Verenigde Staten (Californië, Arizona, New Mexico, Texas, Arkansas, Louisiana, Mississippi, Alabama en Georgia)

In dit blog vindt je de verslagen van mijn fietstrips, zoals in alle blogs, het laatste verslag bovenaan het oudste onderaan.

In de rechterkolom: De routes en de links naar mijn fotoalbum




Routes 2020

maandag 16 juni 2014

14 t/m 16 juni van Karakol via Jeti Ögüz naar Tamga



Zaterdag 14 juni Karakol

Gisteren niet veel gedaan. Een beetje rond getoerd in Karakol, langs de dierentuin gereden, een Frans stel had de dierentuin bezocht, bij de poort even naar binnen gekeken. De toestand zag er net zo droevig uit als vrijwel alle overheidszaken in de  oude USSR, dus maar niet naar binnen gegaan. Daarna een broodje en een ijsje, en vervolgens een kop koffie op het terrasje waar ik de dag ervoor ook al had gezeten. Er zijn eigenlijk nergens terrassen, deze lag vlak bij de universiteit. 

Het zelfde meisje als gisteren hielp mij en kwam bij me aan tafel zitten met de vaste vragen, waar kom je vandaan etc. etc.  Vervolgens: I am married, my husband bad man. Einde ontspannen lezen op het terrasje, dus dan maar terug naar het hostel, nog lekker zitten kletsen met de rest van de gasten.

Zondag 15  juni naar Jeti Ögüz

 
Vandaag weer naar het westen, het meer is echter nog niet te zien. Ik ben van plan een uitstapje te maken de bergen in. Na Jeti Ögüz is er een mooi dal Kök Jayik (Bloemenvallei)  Bij de toegang van de vallei staan nog een stel opvallende rotsen en er is een sanatorium en conferentieoord waar ooit Boris Jeltsin met de Kirgische president de zelfstandigheid heeft besproken, er is niet veel meer van over. Nog even in het sanatorium gekeken, je zou daar kunnen overnachten, maar het ziet er niet uit en de overige gasten markeren volgens mij ook echt wat. Toen ik het sanatorium uitreed werd ik nog aangesproken door een Nederlander, die zij dat hij zijn reisgroep even ontvlucht was. Hij was met een groep op reis langs de Zijderoute van Ankara naar Peking in 65 dagen. Er zijn meer “overlanders”, ik kwam 3 trucks (2 Duitse en één Engelse) tegen die ook duidelijk naar het oosten aan het rijden waren.





 

Bij een yurtkamp mijn overnachting geregeld en vervolgens zonder bagage naar de Bloemenvallei gereden. Mooie route over boomstambruggetjes, boven thee gedronken en vervolgens naar mijn yurt. Daar was inmiddels een compleet familiefeest aan de gang, inclusief worstelwedstrijd.  Lekker geslapen op mijn matje. Het regende vrijwel de hele nacht, dus wel een natte tent maar niet de mijne.

Maandag 16 juni naar Tamga

Nog even lekker ontbeten in de yurt, wortelsalade en bouillon. De bouillon heb ik maar laten staan. In zo’n yurtkamp is allen maar een droogtoilet, een gat met een paar planken en een zeil er omheen gespannen, verder geen sanitair, dus wassen e.d. bij de beek. Eerste kilometers lekker bergaf en vervolgens weer op de Zijderoute. Het gaat lekker vlotjes, in een theehuis nog een Russisch fietsstel ontmoet en even zitten kletsen. Bij Jengish kom je weer vlak langs het meer, wat er prachtig bij ligt. 
 Bij Barskoon is een grote vallei de bergen in, in Baskoon lagen  veel Russische militairen in de tijd dat er schermutselingen waren met de Chinezen. Ruim 80 km gefietst als ik in Tamga aankom. In Tamga bij een mooi guesthouse (Tamara Guesthouse) aangekomen, pal naast het sanatorium waar ooit Yuri Gagarin is ondergebracht na zijn ruimtereis.
Het sanatorium is een enorm complex, ik heb de indruk dat hier ook ooit sportploegen hebben gezeten. Gegeten met een groepje Poolse jongeren, toen we terugkwamen troffen we Tamara zelf een gepensioneerde lerares Engels, ze zat op haar praatstoel en we hebben meer dan een uur met veel plezier naar haar verhalen geluisterd over de Sovjettijd en nog veel meer.  Morgen naar  Bökönbaev en daarna weer de bergen in.

 

 


Geen opmerkingen: