Het guesthouse waar ik zat is maar zo zo. Bij de receptie hing een bord met prijzen., Ik wees een kamerprijs van 150.000 dong aan en een vrouw zei ok. Later werd er op mijn deur geklopt en bleek dat dit toch te weinig was. Het bedrag was voor een verblijfsduur van max. 12 uur en voor Vietnamezen. Nu stonden er inderdaad 2 soorten prijzen op het bord en ook nog iets met “foreigners”. Ben maar akkoord gegaan maar vreemd is het wel.
‘s Avonds nog gaan eten in het stadje, kwam terecht bij een simpel restaurant.
Met mijn vertallapp dacht ik varkenskoteletten te bestellen. Het werd toch weer anders. Er werd een flink dienblad voor mij neergezet met rauwe groente, wat noedels, reepjes fruit, een flinke plak wit spul, een pakje met doorzichtige plastic blaadjes en ook nog wat plakjes varkensvlees.
Er zat een demonstratie bij. Het (eetbare) plastic druk je op de witte plaat rijstpasta. Er blijft een klein laagje aan het plastic zitten en vervolgens leg je er datgene in wat er op de rest van de schaaltjes ligt. Oprollen en in de dipsaus en eten maar! Was erg lekker.
‘s Morgens kwam ik een verzameling mensen tegen die duidelijk een soort optocht gingen vormen.
Het bleek een begrafenis te zijn. Voorop twee dames met een enorme ketel met soep, dan twee dames die om de paar honderd meter een vuurtje maken en dan de stoet. Eerst de ceremoniemeester die op het moment dat ik een foto wil maken in de houding gaat staan en salueerd. Dan een auto met kransen, daarachter een aantal dames gekleed in zwart gewaden, vervolgens een trom, een altaar met offerspullen en dan eindelijk op een karretje de kist gevolgd door de treurende familie.
Bijzonder gezicht.
Het gebied wordt steeds waterrijker en ook kom ik al karstheuvels tegen die zo typerend zijn voor dit gebied. Als ik een stuk over een dijk langs een rivier fiets, zie ik een aantal mensen tot aan hun nek in het water, ze zijn volgens mij garnalen aan het vangen. Bijzonder gezicht. Nog een kilometer of 10 en ik ben in “Dry Halong Bay” zoals dit gebied ook wel wordt genoemd. Ik blijf hier 3 nachten.
‘s Avonds nog gaan eten in het stadje, kwam terecht bij een simpel restaurant.
Met mijn vertallapp dacht ik varkenskoteletten te bestellen. Het werd toch weer anders. Er werd een flink dienblad voor mij neergezet met rauwe groente, wat noedels, reepjes fruit, een flinke plak wit spul, een pakje met doorzichtige plastic blaadjes en ook nog wat plakjes varkensvlees.
Er zat een demonstratie bij. Het (eetbare) plastic druk je op de witte plaat rijstpasta. Er blijft een klein laagje aan het plastic zitten en vervolgens leg je er datgene in wat er op de rest van de schaaltjes ligt. Oprollen en in de dipsaus en eten maar! Was erg lekker.
‘s Morgens kwam ik een verzameling mensen tegen die duidelijk een soort optocht gingen vormen.
Het bleek een begrafenis te zijn. Voorop twee dames met een enorme ketel met soep, dan twee dames die om de paar honderd meter een vuurtje maken en dan de stoet. Eerst de ceremoniemeester die op het moment dat ik een foto wil maken in de houding gaat staan en salueerd. Dan een auto met kransen, daarachter een aantal dames gekleed in zwart gewaden, vervolgens een trom, een altaar met offerspullen en dan eindelijk op een karretje de kist gevolgd door de treurende familie.
Bijzonder gezicht.
Het gebied wordt steeds waterrijker en ook kom ik al karstheuvels tegen die zo typerend zijn voor dit gebied. Als ik een stuk over een dijk langs een rivier fiets, zie ik een aantal mensen tot aan hun nek in het water, ze zijn volgens mij garnalen aan het vangen. Bijzonder gezicht. Nog een kilometer of 10 en ik ben in “Dry Halong Bay” zoals dit gebied ook wel wordt genoemd. Ik blijf hier 3 nachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten