het parlementsgebouw |
Bijna een week blijf ik in Dakha en vrijwel elke dag maken Jubidur en ik een ritje door de stad. Fietsen in Dakha is een belvenis die ik niet snel zal vergeten. Bij de meeste kruispunten staat politie het verkeer te regelen en dat werk enigszins, het opstellen is totaal chaotisch, het komt er op neer dat je daar rijdt waar nog een gaatje te vinden is.
vaste prijzen voor reparaties |
Verder verken ik elke dag te voet de omgeving, je ziet best wel wat armoede. De straat is een voortdurende parade van riksja's met vrijwel altijd maar één passagier. Als die eens zelf gingen fietsen was al een groot gedeelte van het verkeersprobleem opgelost.
Ik kan terug kijken op een prachtige toch wel heel bijzondere tocht, door een gedeelte van India waar maar weinig toeristen komen en Bangladesh natuurlijk wat nauwelijks toerisme kent. Nepal was natuurlijk prachtig. Door de aardbeving hou ik daar een heel dubbel gevoel aan over. Bij veel foto's vraag ik me af of het gebouw er nog wel staat, of de mensen die ik heb gefotografeerd nog wel in leven zijn en of de weg waar ik gefietst hebt nog wel begaanbaar is. Ik heb geluk gehad dat ik niet drie weken later vertrokken ben, anders had ik er midden in gezeten. Het Guesthouse "The Valley"" waar ik verbleef in Boudha/Kathmandu heeft gelukkig nauwelijks schade opgelopen en ze doen enorm goed wek in de hulpverlening. http://www.thevalleyguesthouse.com/ Via hun Facebook pagina kun je zien wat ze doen en hoe jezelf daaraan kunt bijdragen. https://www.facebook.com/TheValleyGuesthouse?fref=ts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten