Mijn blog



Na mijn pensionering probeer ik 2x per jaar een aantal weken op fietsreis te gaan. Dit bevalt me uitstekend. Bezochte landen tot nu toe.
Europa: Nederland, België, Duitsland, Frankrijk, Spanje, Portugal, Oostenrijk, Hongarije, Roemenië, Bulgarije, Turkije, Georgië en Azerbaijan.
Azië: Iran, Pakistan, Kazachstan, Kirgizië, Uzbekistan, Tadjikistan, India, Nepal, Bangladesh, Myanmar, Thailand, Laos en Vietnam.
Afrika: Marokko, Gambia,en Senegal.
Verenigde Staten (Californië, Arizona, New Mexico, Texas, Arkansas, Louisiana, Mississippi, Alabama en Georgia)

In dit blog vindt je de verslagen van mijn fietstrips, zoals in alle blogs, het laatste verslag bovenaan het oudste onderaan.

In de rechterkolom: De routes en de links naar mijn fotoalbum




Routes 2020

zaterdag 4 april 2015

Donderdag 2 t/m zaterdag 4 april


Donderdag 2 april Kathmandu – Nepalchok (o.g. Mangaltar Bazar) 80km
De kop is er af! Bij mij afscheid in het guesthouse kreeg ik een ongetwijfeld traditioneel Nepalees kadootje. Een witte sjaal, moet we vast geluk brengen.

Eerst een paar km over een weg die weg opengebroken was, gelukkig viel het allemaal wel mee, daarna langs het vliegveld en dan naar het oosten afbuigen. Na een paar grotere plaatsen werd het gelukkig wat rustiger en na Dhulikel ging de weg flink omhoog, maar wat wil je, je zit tenslotte in Nepal. Mooie landschappen met landbouwterrassen. Onderweg trof ik een stel in de berm die van het uitzicht genoten, naast hun een motor. Ik vraag altijd zo vroeg mogelijk of er guesthouses zijn in de plaats waar ik denk te overnachten. Het antwoord was voorzichtig positief. Meteen werd er zoals altijd gevraagd waar ik vandaan kwam.  De Nepalees bleek zelf in Eijsden, Limburg te zijn geweest, het klinkt echt vreemd als je wegfiets en je wordt gegroet met, “Doei, succes”

Na een klim tot 1400 meter ging het gelukkig weer naar beneden, in een klein plaatsje kwam ik nog een processie tegen, met muziek, een meisje werd in een soort hangmat aan een paal rond gedragen. Ik heb nog iemand gevraagd wat het betekende, maar de man kwam ook niet verder dan: Ceremony.

Na nog 1 km kwam ik nog een Australische fietser tegen, hij was in Vietnam begonnen en dacht vandaag in Kathmandu te kunnen zijn, dat zou kunnen maar dan wel net voor middernacht.
Na 80 km in een guesthouse aangekomen, ik heb de indruk dat ik de eerste gast ben, want het is wel nieuw maar nog niet af, voor 6 Euro moet je niet teveel zeuren, ik slaap binnen kan douchen en dat is dan al heel wat.

Vrijdag 3 april Mapachok – Bhimiswor 40km

De route voerde door een prachtige vallei, na al 2 km kwam ik een fietser tegen. Het bleek een Nieuw Zeelander te zijn op wereldtour. Even kletsen dus. Hij vertelde me dat hij nog nooit zo een mooie route had gereden als deze, maar dat hij wel heel pittig was. Vooral het stuk na Bhimiswor was eigenlijk niet om te doen. Leuk nieuws.
 
 Verder reed er 200m voor mij een Oekraïner die al 12 jaar op reis was, maar voor de derde dag aan het fietsen was… Al snel zag de Oekraïense fietser bij een stalletje zitten. Klein rugzakje aan zijn stuur en achterop een iets grotere rugzak. Toen ik op wilde stappen maakte hij ook aanstalten om te gaan. Hij zei wel als ik sneller was moest ik maar gaan. Nu rijdt ik nooit snel, zeker zwaarder bepakt en niet in de bergen, dus triomfantelijk riep hij “I am much faster”  en weg wastie. Tot de eerste haarspeldbocht, daarna heb ik hem niet meer terug gezien ook tijdens mijn rustpauzes. Na de eerste haarspeld volgenden er nog heel veel en liep de temperatuur op tot 40 graden.

 Al met al reden om op tijd te stoppen. Dat werd Bhimiswor een klein plaatsje met 3 guesthouses, voor 500 roepies was ik onderdak, met douche en zittoilet.  Een restaurantje tegenover verstrekte een prima noedelhap, dus ik was weer klaar voor de volgende dag.

Zaterdag 4 april Bhimiswor – Bardibas  70km

Vannacht in mijnlakenzakje geslapen, want sinds ik een keer in Iran met bed wantsen te maken heb gehad, neem ik het zekere voor het onzekere. Gisteren tijdens de avondmaaltijd iemand gevraagd om mijn wensen voor het ontbijt te vertalen, dat bleek niet helemaal te zijn blijven hangen, het werd een oudbakken broodje een gekookt ei en gepeperde thee met melk. Toch maar mijn eigen muesli aangesproken.

 Na 1km op weg bleek de Nieuw Zeelander helemaal gelijk te hebben, de weg was enorm steil en het werd vooral lopen. Omdat ik geen zin had in een wandeltocht heb ik een pick up aangehouden en kon meerijden tot boven aan.
 
 

Het had me zeker een dag gekost om boven te komen. Bergaf lukte prima. Na de afdaling kwam ik in heuvellandschap terecht en was het nog regelmatig klimmen en dalen bij 38 graden.




In Bardibas kijk je uit over een beboste vlakte. In Bardibas geinformeerd bij het hospitaaltje hoe het hier zat met het malariagevaar, ze wisten te vertellen dat ze drie jaar geleden de laatste malaria patiënt hadden behandeld en dat malaria wel voorkwam naar mate ik zuidelijker zou afzakken. Dus ik wacht nog maar even met slikken. Om 16.00 een hotelletje opgezocht tussen Bardibas en Dhalkebar. Ik zit nu ongeveer 250km van de grens van India af en het is hier hartstikke vlak.

Greetz Gerrit