Woensdag 27 maart Khiva
Het regent dat het giet, geen schijn van kans om naar de stad te gaan.
Na twaalf uur wordt het iets beter. Eerst maar eens plannen maken.
Ik wil naast Khiva ook de oude forten van Khorasm zien, die liggen ca. 60 km noord van hier.
Aangezien ik niet het 450km lange stuk door de woestijn naar Bukhara wil fietsen, informeer ik
in mijn hostel naar de mogelijkheden van vervoer vanaf Urgench (40km noord van Khiva) naar Bukhara. De eigenaar van hostel adviseert me om de eind januari van dit jaar geopende rechtstreekse treinverbindinding Khiva-Bukhara te gebruiken. Dat lijkt me een prima plan. Dus het wordt donderdag en vrijdag Khiva bekijken, zaterdag naar de forten en zondag met de trein naar Bukhara.
Zodra het enigzins droog is rijdt ik door het kletsnatte Khiva en diepe plassen naar het station en voor €8,- heb ik een treinkaartje naar Bukhara. Eerst maar eens vieren met koffie en een gebakje. Tegenover het spikplinternieuwe station is een koffietentje, onvoorstelbaar kaal en leeg, wel met 4 dames personeel, die behoorlijk zenuwachtig worden van zo’n grote buitenlander. In ieder geval lekkere koffie en gebak. Op de weg terug kom ik langs een kapper en aangezien mijn petje al een paar keer van mijn hoofd afgewaaid is, ga ik er maar eens voor. Ik gok dat ik de eerste buitenlander ben, die geknipt wordt. De zoon begint met de klus, terwijl zijn vader een andere klant knipt en hem wat aanwijzingen geeft. De vader maakt het karweitje af en voor €1,50 ben ik weer geknipt. Aan het eind van de dag ga ik nog even langs de binnenstad. Echt fotogeniek is het nu niet.
Donderdag 28 en vrijdag 29 maart Khiva
De historische versterkte binnenstad van Khiva is echt een pareltje. Gelukkig is het nu wel mooi weer en ik kannalle fotogenieke plekjes en mensen vastleggen op de foto. In een van de minaretten kun je inklimmen. Dat is nog een hele klauterpartij. Als ik weer naar beneden ga, stuit ik op een stuk of drie nogal gezette dames, die op hun achterste naar beneden schuiven. Je kunt voor €15,- een kaart kopen, zodat je alle musea en moskeeën kan bezoeken. Dat is een flink bedrag, maar vooruit dan maar. Je mag er twee dagen over doen en er zit een hele boekhouding bij. Een aftekenlijst op het biljet en bij elk object wordt het afgetekend én wordt het nummer van mijn biljet in de biekhouding genoteerd. Voor deze hele toestand zitten er in elk object zeker twee maar meestal drie dames.
De binnenstad is ook een gewild bij bruidsparen om foto’s te maken, ik heb er zeker drie gezien. Ze maken er wel meteen een feestje van. Op een zeker moment wordt ik nog benaderd door een stel studentes. Ze blijken Engels te studeren en willen wat kletsen. Daarna moet ik natuurlijk op de foto.
De mooiste attractie vind ik toch wel de kraampjes met softijs. Voor € 0,10 heb je een ijsje. Dus ik ben daar goede klant geworden.....
Zaterdag 30 maart naar de forten van Khorasm
Met twee Tjechen vertrek ik om 09.00 met een taxi naar de forten van Khorasm. In totaal moeten er wel bijna 50 van deze forten zijn geweest om de Zijderoute te beschermen doordat de loop van de Amur Darya wijzigde maar ook door oorlogen zijn deze forten in verval geraakt. Ze zijn flink oud, de meeste stammen uit het begin van onze jaartelling. Ik bezoek 3 van deze forten Ayaz Kala, Toorak Kala en Kizyl Kala. De laatste is voor een flink gedeelte aan de buitenkant gerestaureerd.
Na de drie kastelen gaan we nog even lunchen. De Tjechen hebben petjes op een sweater aan met TWB. Travel With Beer. En ze bestellen dan ook twee flinke blikken bier bij het eten en nemen voor onderweg nog twee grote flessen mee. De chauffeur, met een prachtig gouden gebit vindt het maar zo zo en ik ook. Onderweg moet er nog gas getankt worden. Passagiers moeten uitstappen er is zelfs een wachtruimte. Er wordt niet per liter afgerekend, maar per tankbeurt en dat is 0,20 cent. Geen wonder dat taxi’s hier zo goedkoop zijn.
Als we terug zijn bij het hostel is het een drukte van belang bij het huis van de buren.
Twee broers blijken te gaan trouwen en de bruiden zijn net aangekomen.
Het regent dat het giet, geen schijn van kans om naar de stad te gaan.
Na twaalf uur wordt het iets beter. Eerst maar eens plannen maken.
Ik wil naast Khiva ook de oude forten van Khorasm zien, die liggen ca. 60 km noord van hier.
Aangezien ik niet het 450km lange stuk door de woestijn naar Bukhara wil fietsen, informeer ik
in mijn hostel naar de mogelijkheden van vervoer vanaf Urgench (40km noord van Khiva) naar Bukhara. De eigenaar van hostel adviseert me om de eind januari van dit jaar geopende rechtstreekse treinverbindinding Khiva-Bukhara te gebruiken. Dat lijkt me een prima plan. Dus het wordt donderdag en vrijdag Khiva bekijken, zaterdag naar de forten en zondag met de trein naar Bukhara.
Zodra het enigzins droog is rijdt ik door het kletsnatte Khiva en diepe plassen naar het station en voor €8,- heb ik een treinkaartje naar Bukhara. Eerst maar eens vieren met koffie en een gebakje. Tegenover het spikplinternieuwe station is een koffietentje, onvoorstelbaar kaal en leeg, wel met 4 dames personeel, die behoorlijk zenuwachtig worden van zo’n grote buitenlander. In ieder geval lekkere koffie en gebak. Op de weg terug kom ik langs een kapper en aangezien mijn petje al een paar keer van mijn hoofd afgewaaid is, ga ik er maar eens voor. Ik gok dat ik de eerste buitenlander ben, die geknipt wordt. De zoon begint met de klus, terwijl zijn vader een andere klant knipt en hem wat aanwijzingen geeft. De vader maakt het karweitje af en voor €1,50 ben ik weer geknipt. Aan het eind van de dag ga ik nog even langs de binnenstad. Echt fotogeniek is het nu niet.
Donderdag 28 en vrijdag 29 maart Khiva
De historische versterkte binnenstad van Khiva is echt een pareltje. Gelukkig is het nu wel mooi weer en ik kannalle fotogenieke plekjes en mensen vastleggen op de foto. In een van de minaretten kun je inklimmen. Dat is nog een hele klauterpartij. Als ik weer naar beneden ga, stuit ik op een stuk of drie nogal gezette dames, die op hun achterste naar beneden schuiven. Je kunt voor €15,- een kaart kopen, zodat je alle musea en moskeeën kan bezoeken. Dat is een flink bedrag, maar vooruit dan maar. Je mag er twee dagen over doen en er zit een hele boekhouding bij. Een aftekenlijst op het biljet en bij elk object wordt het afgetekend én wordt het nummer van mijn biljet in de biekhouding genoteerd. Voor deze hele toestand zitten er in elk object zeker twee maar meestal drie dames.
De binnenstad is ook een gewild bij bruidsparen om foto’s te maken, ik heb er zeker drie gezien. Ze maken er wel meteen een feestje van. Op een zeker moment wordt ik nog benaderd door een stel studentes. Ze blijken Engels te studeren en willen wat kletsen. Daarna moet ik natuurlijk op de foto.
De mooiste attractie vind ik toch wel de kraampjes met softijs. Voor € 0,10 heb je een ijsje. Dus ik ben daar goede klant geworden.....
Zaterdag 30 maart naar de forten van Khorasm
Met twee Tjechen vertrek ik om 09.00 met een taxi naar de forten van Khorasm. In totaal moeten er wel bijna 50 van deze forten zijn geweest om de Zijderoute te beschermen doordat de loop van de Amur Darya wijzigde maar ook door oorlogen zijn deze forten in verval geraakt. Ze zijn flink oud, de meeste stammen uit het begin van onze jaartelling. Ik bezoek 3 van deze forten Ayaz Kala, Toorak Kala en Kizyl Kala. De laatste is voor een flink gedeelte aan de buitenkant gerestaureerd.
Na de drie kastelen gaan we nog even lunchen. De Tjechen hebben petjes op een sweater aan met TWB. Travel With Beer. En ze bestellen dan ook twee flinke blikken bier bij het eten en nemen voor onderweg nog twee grote flessen mee. De chauffeur, met een prachtig gouden gebit vindt het maar zo zo en ik ook. Onderweg moet er nog gas getankt worden. Passagiers moeten uitstappen er is zelfs een wachtruimte. Er wordt niet per liter afgerekend, maar per tankbeurt en dat is 0,20 cent. Geen wonder dat taxi’s hier zo goedkoop zijn.
Als we terug zijn bij het hostel is het een drukte van belang bij het huis van de buren.
Twee broers blijken te gaan trouwen en de bruiden zijn net aangekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten