Dinsdag 2 en Woensdag 3 oktober Sapa

Maandagnacht met de bus naar Sapa

Op maandag nog wat rondgedoold door Halong Bay. Het is vooral een groot vermaakcentrum. Overdag is er niet veel te doen, want dan zit iedereen op een boot. ‘s Avonds dan begint het vertier.

Voor het vervoer in de bus moet ik de pedalen van mijn fiets halen. Meestal gaan die goed vastzitten na een fietsreis. Ik probeer het eerst maar eens en inderdaad eentje krijg ik niet los. (Brom)fietsenmaker genoeg, maar die krijgen hem ook niet los, in ieder geval niet op een manier die ik vertrouw. Eerst maar eens op zoek naar kruipolie. Daarvoor kan je het bestenaar de markt, want daar verkopen ze vrijwel alles. Eerst maar eens de handen en voeten methode en daarna de vertaalapp. De vrouw in het winkeltje maakt een gebaar alsof ze iets in haar haar wrijft, Google weet ook niet alles. Bij de overbuurman heb ik beet! Een spuitbus, eerst een paar keer spuiten en laten inwerken en mijn pedaal gaat eindelijk los.

Ik kon tot 18.00 op mijn hotelkamer blijven, zonder bij hoeven te betalen. Erg schappelijk. Rond 

20.00 ben ik op het busstation voor de nachtelijke rit van bijna 450km naar Sapa. Er wachten met mij nog twee anderen op de bus. Kan me niet voorstellen dat we maar met zijn drieën in de bus liggen want het is een “ Sleeper”. De busmaatschappij communiceert via Whattsapp, zelfs ticket heb ik op die manier gekregen. Ik kan allerlei vragen stellen en krijg in keurig Engels antwoord tot en met het kentekennummer van de bus. De bus is keurig op tijd, maar wel bijna vol. Drie rijen bedjes, twee hoog. Ik krijg een plaats helemaal achterin, gelukkig want de bedjes zijn voor de Aziaten al aan de korte kant en ik kan achterin gebruik maken van twee bedjes.

Er worden dekens uitgedeeld en je krijgt ook nog wat hartige biskwies.

Een paar keer wordt er een sanitaire stop gemaakt, maar nog veel vaker om iemand af te zetten.

Al met al ben ik op een vrij comfortabele manier naar Sapa gekomen. 

Om 06.15 sta ik op het busstation. Op de bus stuiven meteen een flink aantal vrouwen in klederdracht af, die allemaal wel een guesthouse “in my village” aan te bieden hebben.

Dinsdag 2 oktober Sapa

Mijn spullen afgegeven bij mijn hotel en daar meteen maar ontbeten. Ik kan pas rond 12.00 op mijn kamer terecht. Na het ontbijt op de fiets gestapt en naar het dorpje Cat Cat gefietst, het blijkt ruim 200 meter lager te liggen, dus dat wordt een pittige terugweg.

Om het dorpje in te komen moet je entree betalen. Het stikt er van de Vietnamezen die zich uitdossen

in traditionele kleding die je ter plekke kunt huren. Na een uurtje heb ik het wel gezien en begin de beklimming terug. Ingechecked bij mijn hotel en daarna op pad om Sapa wat te verkennen.

Dan begint er een partijtje ellende. Mijn voorband is lek. Een scherpe steen is door de onlekbare Schwalbe gegaan. Wiel er uit en snel op mijn kamer geplakt. Wiel er weer in en bij het vastdraaien, breekt mijn as. Dat is echt een probleem. Gevraagd naar een fietsenmaker. Er zijn alleen bromfietsenmakers en geen eentje kan mij helpen. Dan maar eens zoeken naar een fietsverhuurbedrijf. Er wordt een bromfietstaxi voor mij geregeld en met een helmpje op en mijn wiel onder mijn arm toer ik door Sapa. De man kan het eerst ook niet vinden, maar toch komen we op een bepaald moment bij een “bicycle rental”. En zowaar ze hebben reserve assen in verschillende maten, waaronder eentje die in mijn wiel past! Gelukkig, het alternatief  was naar Hanoi gaan.

Woensdag 3 oktober

Mijn plan is om een aantal dagen in een vallei ten zuidwesten van Sapa te gaan fietsen en dan dezelfde weg terug. Dinsdag 9 oktober ga ik dan ook weer met de bus naar Hanoi, blijf daar dan tot mijn vlucht terug op zondag 14 oktober.
Sapa is één groot toeristisch centrum, heel veel hotels, restaurants etc etc. Ook zie je overal vrouwen in klederdracht vaak ook nog met een kind op hun rug rondzeulen op zoek naar klanten voor een trekking of gewoon om soevenirs te verkopen.
Ik daal af de vallei in, maar eerst moet ik bij de ingang 70.000 dong betalen om door te mogen fietsen. (€3,-)
De weg wordt enorm slecht, bergaf valt het allemaal wel mee. Op de plaatsen waar je een mooi uitzicht hebt op het dal, zitten altijd weer de vrouwen met hun souvenirs. Ook kinderen lopen te leuren. Ik fiets vandaag maar een klein stukje. Stop bij een guesthouse en bezoek nog even een waterval en krijg ook weer meteen commercieel gezelschap.
Mijn plan heb ik inmiddels bijgesteld. De komende drie dagen gebruik ik om in
Bac  e komen, daar is elke zondag een grote markt waar alle bevolkingsgroepen in klederdracht naar toe komen.
Grtz Gerrit