Mijn blog



Na mijn pensionering probeer ik 2x per jaar een aantal weken op fietsreis te gaan. Dit bevalt me uitstekend. Bezochte landen tot nu toe.
Europa: Nederland, België, Duitsland, Frankrijk, Spanje, Portugal, Oostenrijk, Hongarije, Roemenië, Bulgarije, Turkije, Georgië en Azerbaijan.
Azië: Iran, Pakistan, Kazachstan, Kirgizië, Uzbekistan, Tadjikistan, India, Nepal, Bangladesh, Myanmar, Thailand, Laos en Vietnam.
Afrika: Marokko, Gambia,en Senegal.
Verenigde Staten (Californië, Arizona, New Mexico, Texas, Arkansas, Louisiana, Mississippi, Alabama en Georgia)

In dit blog vindt je de verslagen van mijn fietstrips, zoals in alle blogs, het laatste verslag bovenaan het oudste onderaan.

In de rechterkolom: De routes en de links naar mijn fotoalbum




Routes 2020

dinsdag 18 september 2018

Van Vieng Xai naar Vietnam


Het programma voor maandag 17 september: Een klimmetje van 250 meter en voor de rest een afdaling over een afstand van 54 km. 
De afstanden klopten aardig, het klimmetje viel wel mee, maar wat een droevig slechte weg. Op de goede stukken was er af en toe iets van afvalt, de rest waren kuilen, gaten en modderpoelen. Toch kwam ik mooi op tijd in Nameo aan. De grenscontroles gingen vlot. In Vietnam stond zelfs een scanner. Mijn miljoen kippen ingewisseld voor 2,5 miljoen dongen. Een Sim kaart van Viettel rijker en ik kon weer vooruit. Op 26 km zou ee nog een motel zijn, dus maar doorgefietst. Helaas verkeek ik me op het klimwerk, ik was er van overtuigd dat het vooral naar beneden zou gaan, niets was minder waar. Ook in Vietnam hebben de wegen veel geleden onder de overvloedige regen. Mijn hotel bleek een half bordeel, dus doorgefietst richting de volgende op 45km van de grens. Inmiddels begon het te regenen en werd het ook flink laat. Bij duisternis fietsen doe ik niet graag, dus om 19.30 maar eens mijn tentje opgezet. Alles zat onder de modder en ik was drijfnat. Gelukkig had ik in een dorpje nog twee flessen water kunnen kopen en een paar flinke chocobroodjes. Snel plat en de nacht, zo goed als maar mogelijk door proberen te komen. Mijn lakenzak was voldoende om me op temperatuur te houden, want koud wordt het niet. 
De dinsdag bij daglicht, maar met regen vertrokken. Gelukkig werd het snel droog. Bij een restaurantje een flinke bak rijstensoep opgelepeld en ik kon er weer tegenaan. Onderweg mijn fiets nog wat schoon kunnen spuiten en na ongeveer 20 km was ik in Quan Son waar ik ee prima hotel heb gevonden. Daar ook weer eerst mijn fiets en mijn tassen schoongemaakt, daarna mijzelf en mijn kleding. Tent gedroogd en zo ben ik weer klaar voor meer Vietnam.
De mensen zijn hier absoluut anders. Veel directer en zakelijker. Het "sabadi" in Laos heeft nu plaatsgemaakt voor "Hello" en de eerste zin uit de Engelse schoolboekjes: "What is your name?" Ook zijn de wegen duidelijk beter. Vietnam oogt een stuk beter georganiseerd en wat minder arm.
Lastig is wel dat bijna alle plaatsnamen op mijn kaart niet kloppen, die hebben ze een paar jaar geleden bijna allemaal veranderd. Waarom weet ik ook niet. Met een beetje zoeken op Google Maps en wat schrijfwerk op mijn kaart ga ik daar wel uitkomen hoop ik. Morgen (woensdag) naar Pu Luong nationale park. En daarna naar Mai Chau
Ben benieuwd.
Grtz
Gerrit











Geen opmerkingen: