Het begint te wennen; uitslapen tot een uur of acht. Wakker worden is hier geen probleem. Net als Muang Khao hebben ze hier een omroepinstallatie door de hele stad, wat om een uur of 5 begint met strijdliederen en wat propaganda. Duurt een uurtje, voor en na die tijd zijn het de hanen die voor wat leven zorgen in de vroege ochtend....,
's Morgens ben ik even wezen kijken naar een grot waar de lokale bevolking zich schuil hielt tijden de Amerikaanse bombardementen in de jaren 60 en 70. Laos heeft de niet te benijden reputatie het meest gebombardeerde land ter wereld te zijn. Amerika heeft hier meer bommen afgeworpen als dat er in Duitsland gevallen zijn. Laos op de hand van Noord Vietnam en fungeerde als doorvoer route. Daarnaast was Laos ook nog verwikkeld in een intern conflict. Het communistische Pateth Lao en in het noorden tegen het zuiden.
Tot zover de les geschiedenis. Bij de grot aangekomen wordt ik aangesproken door een jongen van een jaar of 10, met: "Money!"
Het is dat hij niet groter en sterker was, anders zou je aan een overval denken. Zijn wapen is een microfoon, waar hij af en toe een paar karaokebrullen door laat horen. De muziek in het huisje verderop staat keihard aan. Ik vraag nog even: How much? 20.000!
Dan laat hij een ticket zien met de vermelding 10.000. Hij heeft geen wisselgeld. Tegen zoveel klantvriendelijkheid kan ik niet op. Dus ik zeg: "Pay later" en ga maar eens bij de grot kijken. Een stel trappen op en je bent boven, de trappen zullen vroeger wel bamboeladders geweest zijn. Boven een paar flinke ruimtes en dat is het eigenlijk. Je kunt nog veel verder de grot in maar dan begint het op speologie te lijken. Je moet dan tijgerend door een klein gat, 100% garantie op smerige kleding. Alleen en met een slechte zaklantaarn ga ik dat zeker niet doen. Beneden drink ik nog wat, nadat ik de muziek zelf maar wat zachter heb gezet en inmiddels heb ik dan een gepast bedrag besteed.
's Middags ga ik naar highlight nummer twee van Nong Khiou, het view point. Een uitgezette wandelroute naar een punt boven op een berg dat uitkijkt op het dorp, de rivier en de omgeving. Je moet 10.000 kip betalen als bijdrage voor het onderhoud van het pad. Achter mij bij de kassa staat een flink deel van het gezelschap wat aan boord was van de boottocht gisteren. De Oostenrijker, de Indonesiërs en de Argentijn. Gezellig. De bom bij de kassa fungeert als houder voor wandelstokken. Het blijkt een flinke jungletocht te zijn, op sommige stukken hangen zelfs touwen om een beetje fatsoenlijk naar boven te kunnen komen.
Het pad is hier en daar goed glibberig, gelukkig heb je ook veel houvast aan lianen, rotsen en bomen.
Boven worden we beloond met een prachtig uitzicht en na een uurtje genieten is het weer via dezelfde weg naar beneden.
Grtz
Gerrit
's Morgens ben ik even wezen kijken naar een grot waar de lokale bevolking zich schuil hielt tijden de Amerikaanse bombardementen in de jaren 60 en 70. Laos heeft de niet te benijden reputatie het meest gebombardeerde land ter wereld te zijn. Amerika heeft hier meer bommen afgeworpen als dat er in Duitsland gevallen zijn. Laos op de hand van Noord Vietnam en fungeerde als doorvoer route. Daarnaast was Laos ook nog verwikkeld in een intern conflict. Het communistische Pateth Lao en in het noorden tegen het zuiden.
Tot zover de les geschiedenis. Bij de grot aangekomen wordt ik aangesproken door een jongen van een jaar of 10, met: "Money!"
Het is dat hij niet groter en sterker was, anders zou je aan een overval denken. Zijn wapen is een microfoon, waar hij af en toe een paar karaokebrullen door laat horen. De muziek in het huisje verderop staat keihard aan. Ik vraag nog even: How much? 20.000!
Dan laat hij een ticket zien met de vermelding 10.000. Hij heeft geen wisselgeld. Tegen zoveel klantvriendelijkheid kan ik niet op. Dus ik zeg: "Pay later" en ga maar eens bij de grot kijken. Een stel trappen op en je bent boven, de trappen zullen vroeger wel bamboeladders geweest zijn. Boven een paar flinke ruimtes en dat is het eigenlijk. Je kunt nog veel verder de grot in maar dan begint het op speologie te lijken. Je moet dan tijgerend door een klein gat, 100% garantie op smerige kleding. Alleen en met een slechte zaklantaarn ga ik dat zeker niet doen. Beneden drink ik nog wat, nadat ik de muziek zelf maar wat zachter heb gezet en inmiddels heb ik dan een gepast bedrag besteed.
's Middags ga ik naar highlight nummer twee van Nong Khiou, het view point. Een uitgezette wandelroute naar een punt boven op een berg dat uitkijkt op het dorp, de rivier en de omgeving. Je moet 10.000 kip betalen als bijdrage voor het onderhoud van het pad. Achter mij bij de kassa staat een flink deel van het gezelschap wat aan boord was van de boottocht gisteren. De Oostenrijker, de Indonesiërs en de Argentijn. Gezellig. De bom bij de kassa fungeert als houder voor wandelstokken. Het blijkt een flinke jungletocht te zijn, op sommige stukken hangen zelfs touwen om een beetje fatsoenlijk naar boven te kunnen komen.
Het pad is hier en daar goed glibberig, gelukkig heb je ook veel houvast aan lianen, rotsen en bomen.
Boven worden we beloond met een prachtig uitzicht en na een uurtje genieten is het weer via dezelfde weg naar beneden.
Grtz
Gerrit
Geen opmerkingen:
Een reactie posten